Oi titloi&oi tampeles

Παντα με φοβιζαν και ποτε δεν τα αντεχα τα 8εωρουσα κοινοτυπα και πολυ επιτακτικα να σε βαλουν να ζησεις μεσα σε ορια
Λεξεις οπως σχεση,συγκατοικιση,γαμος κ.λ.π παντα περναγαν απο διπλα μου και δεν με ακουμπουσαν με αφηναν αδιαφορη "δεν ειχα σχεση ποτέ" παντα περναγα ομορφες περιοδους με αν8ρωπους που τυχαινε να ειναι διπλα μου ολα οσα ζουσα και ζω αρνουνται να καταπιεστουν μεσα σε πεντε εξι γραμματα ειναι τοσο δυνατα που αν τα κλεισω θα με εκδικηθουν 8α μαλωσουν μαζι μου και ειναι κατι που δεν 8ελω κα8ολου
Αν μπορουσα τωρα να πω κατι για την ζωη που ζω 8α λεγα πως ειναι ενα τραγουδι με στιχους απλους κα8ημερινους σχεδον αδιαφορο ,αφου πλεον προσπα8ουμε ολοι αυτΑ που ζουμε να τα εκφρασουμε με μεγαλειωδες φρασεις και αγνοουμε τις απλες με τοσο νοημα ωστοσο, χωρις να το νοιαζει το σουξε και τα σχετικα 
Ναι αυτο ειναι η ζωη μου ενα τραγουδι.

autes oi nuxtes

Oι αδειες νυχτες φυγαν μακρυα καιρο τωρα και δεν μου λειπουν καθολου  την 8εση τους πηραν νυχτες γεμάτες έρωτα διψα για ζωή
Οι νυχτες γεματες καπνο με φαντασματα πρωταγονιστες ξεκολισαν απο τα ρουχα μου και την θεση τους πηραν ρουχα καινουρια με αρωματα απο οντοτητες υπαρκτες
Οι  ψευτικες νυχτες που νομιζα οτι με γεμιζαν εχουν εξαφανιστει τις εδιωξα τις εστειλα απο κει που καποτε κακως ηρ8αν
Ντρεπομαι για την τοση ευτυχια και ειπα να κρατησω ενος λεπτου σιγη για τις ψυχες που ζουν ακομη τις ιδιες αδειες νυχτες που καποτε ζουσα

H omorfoterh mera ths zwhs mou

makrua

Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσει
Ένα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσει
Ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
Κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξει
Όταν τ' αεροπλάνα πετάνε
Η γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνε 

Se ola osa pisw mou afhnw xlm.makrua

Οταν μου λεγαν προσεχε τι ευχεσαι δεν τους ακουγα και γελαγα

Σε βαζα το τσεπακι του μυαλου και ταξιδευα σε τοπους μακρινους υστερα ξυπνουσα απτο ονειρο και σου λεγα

"παμε να φυγουμε μακρυα μονο εσυ και εγω να μην μας ξερει κανεις"

Προκαλουσα επιδεικτικά την μοίρα μου της ανοιγα διαπλατα τους χαρτες και της ζηταγα να διαλεξει

και κεινη διαλεξε 

Απολογισμος:Σε πεντε μερες εγκαταλειπω τη χωρα που αγαπησα και με αγαπησε ολες τις γωνιες της την μυρωδια και την βροχη της,αναμεικτα τα συναισθηματα δεν υπερισχυει ουτε η χαρα ουτε η 8λιψη παλευουν μεσα μου ασταματητα

Δεν ξερω,σε βαζω στο τσεπακι ξανα  παιρνω αληθινο αεροπλανο κλεινω κ ερχομαι

Thessaloniki-Larisa-Athina-Dubai

"ΕΓΩ δεν γινομαι φιλη με φεγγαρια τα φεγγαρακια σου τα χωρτασα"
σκεφτοταν τοτε που εβαφε τα νυχια κοκκινα,πλεον δεν τα βαφει ποτε

ta xiliometra ametrima markia,fwtia

Ανοιγω τα ματια μου να δω τις μερες που εφυγαν τοσο βιαστικα τους ηλιους που δεν προλαβαν να 8ολωσουν τα ματια μου,φωτια

Απλωνω τα χερια μου να πιασω τις νυχτες που δεν αφησαν το σημαδι τους πανω μου,φωτια

Τσιτωνω το σωμα μου να νιωσω το αγγιγμα που δεν προλαβα να 8υμη8ω και να ξεχασω,φωτια

Τα ρου8ουνια μου κανω να ανοιξω να χωρτασω στη μυρωδια που ηρ8ε και εφυγε ξαφνικα,φωτια

Ολες οι αισθησεις μου αποψε σε απολυτο συντονισμο μαζι σου και ας εισαι τοσο μακρυα,σαν την σταχτη που αφησε η φωτια